Wat gebeurt er wanneer je elfjarige een stok opraapt en er twee tanden van een andere elfjarige uit mept? Zoals iedereen met een minimum aan beschaving probeer je dan met de ouders van het nu ietwat tandenlozere kind af te spreken, te overleggen, overeen te komen. Dat is het uitgangspunt van Yasmina Reza’s “God of Carnage”, waarbij de vier volwassenen in kwestie in eerste instantie hun best doen om als weldenkende, deftige burgers tot een vergelijk te komen. Totdat één en ander scheef begint te lopen. Een vader kan zijn oor niet van zijn telefoon losrukken, tiramisu wordt aangerukt, drank verschijnt op tafel en de frustraties drijven boven. Eén en ander blijkt moeilijk verteerbaar. En niet enkel tussen de koppels onderling. Ligt het aan de tiramisu? Aan de clash der ouderlijke ego’s? Naarmate de avond vordert en de alcohol vloeit, ontaardt de geciviliseerde bijeenkomst in een hilarische slachting van de persoonlijkheden en opvattingen van de vier personages. Yasmina Reza schreef een heerlijk onverbiddelijke satire op kleinburgerlijkheid, boboïsme en ouderschap.
